KONVENSYEN HAK BAGI KANAK-KANAK
Apakah itu hak?
Konvensyen hak kanak-kanak
mengandungi 54 artikel kesemuanya. Artikel-artikel daripada 43-54 adalah
berkaitan dengan bagaimana orang dewasa dan kerajaan patut bekerja sama untuk
memastikan semua kanak-kanak mendapat hak mereka.
Artikel 1
Kesemua kanak-kanak dan remaja yang
berumur kurang daripada 18 tahun mempunyai hak yang tertakluk di dalam konvensyen
ini.
Artikel 2
Konvensyen ini meliputi semua orang
tidak kira bangsa, agama, keupayaan, pendapat mereka atau apa yang mereka
katakan, asal keluarga mereka.
Artikel 3
Kesemua badan-badan organisasi yang
bekerja untuk kanak-kanak patut berusaha untuk mencapai apa yang terbaik untuk
setiap kanak-kanak.
Artikel 4
Pihak kerajaan patut membolehkan
kanak-kanak mendapatkan hak-hak ini.
Artikel 5
Pihak kerajaan patut menghormati hak
dan tanggungjawab keluarga untuk memberi panduan dan tunjuk ajar kepada
anak-anak mereka agar apabila mereka membesar, mereka akan dapat menggunakan
hak mereka dengan betul.
Artikel 6
Semua kanak-kanak mempunyai hak
terhadap kehidupan. Pihak Kerajaan patut memastikan bahawa kanak-kanak dapat
membesar dan meneruskan kehidupan mereka dengan sihat.
Artikel 7
Semua kanak-kanak mempunyai hak untuk
terhadap pendaftaran nama dan kewarganegaraan. Juga hak untuk mengetahui
penjagaan oleh ibu bapa mereka.
Artikel 8
Pihak kerajaan patut menghormati hak
kanak-kanak terhadap nama, kewarganegaraan dan hubungan keluarga.
Artikel 9
Kanak-kanak tidak patut dipisahkan
daripada ibu bapa mereka kecuali ia adalah untuk kebaikan mereka. Sebagai
contoh sekiranya ibu atau bapa yang mendera atau membiarkan anak-anaknya.
Kanak-kanak yang telah terpisah daripada ibu bapa mereka mempunyai hak untuk
berhubung dengan kedua-dua ibu bapa mereka, kecuali ia mungkin akan membawa
kemudaratan kepada kanak-kanak tersebut.
Artikel 10
Keluarga yang menetap di negara yang
berlainan patut dibenarkan untuk mengunjungi negara-negara tersebut agar ibu
bapa dan anak-anak mereka dapat menghubungi antara satu sama lain, atau dapat
kembali semula sebagai sebuah keluarga.
Artikel 11
Pihak kerajaan patut mengambil
langkah untuk menghentikan kanak-kanak daripada dipindah keluar daripada negara
asal mereka secara haram.
Artikel 12
Kanak-kanak mempunyai hak untuk
menyatakan apa yang mereka fikirkan patut berlaku, apabila orang-orang dewasa
membuat keputusan yang memberi kesan kepada mereka, dan melibatkan pandangan
dan pendapat daripada mereka.
Artikel 13
Kanak-kanak berhak untuk mendapatkan
maklumat serta berkongsi maklumat, asalkan maklumat tersebut tidak membawa
kemudaratan kepada mereka ataupun orang lain.
Artikel 14
Kanak-kanak berhak untuk berfikir
dan percaya terhadap sesuatu dan menuruti kepercayaan agama mereka, asalkan
ianya tidak mengganggu orang lain daripada menikmati hak mereka. Ibu bapa juga
patut memberi tunjuk ajar kepada anak-anak mereka berkenaan dengan perkara ini.
Artikel 15
Kanak-kanak berhak untuk bertemu dan
melibatkan diri di dalam kumpulan dan badan organisasi, asalkan ia tidak
mengganggu orang lain daripada menikmati hak mereka.
Artikel 16
Kanak-kanak mempunyai hak peribadi. Undang-undang
patut melindungi mereka daripada serangan terhadap cara kehidupan mereka, nama
baik mereka, keluarga mereka dan tempat tinggal mereka.
Article 17
Kanak-kanak mempunyai hak terhadap
maklumat yang tepat dari media masa. Televisyen, radio dan surat
Artikel 18
Kedua-dua ibu bapa berkongsi
tanggungjawab di dalam membesarkan anak-anak mereka, dan selalu memikirkan apa
yang terbaik untuk setiap anak-anak mereka. Pihak kerajaan patut membantu ibu
bapa dengan memberikan perkhidmatan yang dapat memberi sokongan kepada ibu
bapa, terutama sekali apabila kedua-dua ibu bapa bekerja.
Artikel 19
Pihak kerajaan patut memastikan
bahawa kanak-kanak dijaga dengan baik, dan dilindungi daripada sebarang bentuk
keganasan, penderaan serta terbiar oleh ibu bapa mereka, atau penjaga mereka.
Artikel 20
Kanak-kanak yang tidak dapat dijaga
oleh keluarga mereka sendiri, mestilah dijaga dengan baik oleh penjaga yang
dapat menghormati agama, budaya dan bahasa kanak-kanak tersebut.
Artikel 21
Apabila kanak-kanak diambil sebagai
anak angkat, perkara yang utama patut difikirkan adalah apa yang terbaik untuk
mereka. Perkara yang sama juga patut dipertimbangkan tidak kira sama ada
kanak-kanak tersebut diambil sebagai anak angkat di dalam negara di mana mereka
dilahirkan, atau sekiranya mereka telah diambil untuk tinggal di negara yang
lain.
Artikel 22
Kanak-kanak yang memasuki sesebuah negara
sebagai seorang pelarian patut mempunyai hak yang sama dengan kanak-kanak yang
telah dilahirkan di negara tersebut.
Artikel 23
Kanak-kanak yang cacat anggota patut
diberikan penjagaan dan sokongan yang khusus agar mereka dapat melalui
kehidupan dengan lebih bermakna dan lebih berdikari.
Artikel 24
Kanak-kanak mempunyai hak terhadap
penjagaan kesihatan yang berkualiti, air yang bersih, makanan berkhasiat dan
persekitaran yang bersih, agar mereka dapat mengekalkan kesihatan mereka. Negara-negara
yang kaya patut membantu negara-negara yang miskin untuk mencapainya.
Artikel 25
Kanak-kanak yang dijaga oleh
penguatkuasa tempatan, dan bukan oleh ibu bapa mereka, haruslah dijaga dan
dikaji situasi mereka dari semasa ke semasa.
Artikel 26
Pihak kerajaan patut memberikan
bantuan kewangan kepada kanak-kanak daripada keluarga yang amat memerlukannya.
Artikel 27
Kanak-kanak mempunyai hak terhadap tahap
piawai kehidupam yang baik untuk memenuhi keperluan fizikal dan mental mereka.
Pihak kerajaan harus membantu keluarga-keluarga yang tidak mampu untuk
memberikannya.
Artikel 28
Kanak-kanak mempunyai hak terhadap
pendidikan. Disiplin di sekolah patut menghormati maruah kanak-kanak.
Pendidikan primer patut diberikan secara percuma. Negara-negara yang kaya patut
membantu negara-negara yang miskin untuk mencapainya.
Artikel 29
Pendidikan membolehkan kanak-kanak
memajukan dan memperkembangkan personaliti dan kebolehan mereka sepenuhnya. Ia
juga patut menggalakkan kanak-kanak untuk menghormati ibu bapa mereka, begitu
juga dengan budaya mereka dan budaya yang lain.
Artikel 30
Kanak-kanak mempunyai hak untuk
belajar dan menggunakan bahasa dan juga adat-adat keluarga mereka, tidak kira
sama ada ia dikongsi bersama dengan kebanyakan penduduk di dalam sesebuah
negara tersebut atau tidak.
Artikel 31
Semua kanak-kanak mempunyai hak
untuk bermain dan menenangkan fikiran, dan juga untuk melibatkan diri di dalam
pelbagai jenis aktiviti.
Artikel 32
Pihak kerajaan patut melindungi
kanak-kanak daripada pekerjaan yang merbahaya, atau pekerjaan yang boleh
membawa kemudaratan terhadap kesihatan dan pendidikan mereka.
Artikel 33
Pihak kerajaan patut memberikan cara
untuk melindungi kanak-kanak daripada bahaya dadah.
Artikel 34
Pihak kerajaan patut melindungi
kanak-kanak daripada penderaan seksual.
Artikel 35
Pihak kerajaan patut memastikan
bahawa kanak-kanak tidak diculik dan diperdagangkan.
Artikel 36
Semua kanak-kanak patut dilindungi
daripada sebarang aktiviti yang boleh memudaratkan perkembangan mereka.
Artikel 37
Kanak-kanak yang telah melakukan
kesalahan tidak patut diberi layanan yang teruk. Mereka juga tidak patut
dimasukkan ke dalam penjara bersama-sama dengan orang dewasa dan mereka patut
dapat menghubungi keluarga mereka secara berterusan.
Artikel 38
Pihak Kerajaan patut melarang
kanak-kanak yang berumur kurang daripada 15 tahun untuk sertai tentera.
Kanak-kanak di dalam zon-zon peperangan patut diberikan perlindungan khas.
Artikel 39
Kanak-kanak yang terbiar atau yang
telah didera patut menerima bantuan khas untuk mengembalikan rasa hormat diri
mereka.
Artikel 40
Kanak-kanak yang telah dituduh
melakukan kesalahan patut menerima
bantuan guaman. Hukuman penjara untuk kanak-kanak patut hanya dilaksanakan
untuk kesalahan-kesalahan yang serius.
Artikel 41
Sekiranya undang-undang yang wujud
di sesebuah negara itu memberi perlindungan yang lebih baik daripada konvensyen
ini maka undang-undang tersebut patut dikekalkan.
Artikel 42
Pihak kerajaan patut memberitahu kepada
kesemua ibu bapa dan kanak-kanak mengenai konvensyen ini.
Untuk maklumat lebih lanjut mengenai konvensyen ini, sila layari:
Tiada ulasan:
Catat Ulasan